Lekarz badał cały czas Tobyego, Asmodeusz czekał za drzwiami i szczerze mówiąc.. stresował się. To przerażające co czuł, ale bał się o chłopaka. Wspomnienia przeszłości zaczynały nachodzić jego głowę. Już raz stracił swoją pierwszą miłość w podobny sposób.. do tej pory nie mógł sobie tego wybaczyć.
Wreszcie drzwi otworzyły się, a mężczyzna spojrzał na lekarza z wyczekiwaniem
- Podane zostały mu jakieś prochy, zmieszane, do końca nie wiem jakie. Jednakże nie trzeba się martwić.- mówił lekarz uśmiechając się lekko kiedy ujrzał w oczach Asmodeusa wyraz ulgi.- Musi spać, odpoczywać.. to teraz najważniejsze.
- Dziękuję..
Lekarz poklepał go po ramieniu, Wampir wszedł do sypialni. Spojrzał na chłopaka który był niewiarygodnie blady, zupełnie jak Wampir. Miał sińce pod oczyma, widać było lekkie odwodnienie. Kroplówkę pozostawiono podłączoną.
Przysiadł na krześle obok ślepo wpatrując się w Tobyego. Zupełnie jakby widział Jego..

Widział iż chłopak otwiera oczy, westchnął cicho. Nie chciał po sobie poznać iż się martwi więc odwrócił w bok głowę. Nie pojął jednak tego iż mogło to wyjść na to, że czuł się winny. A czuł i było mu z tym nie dobrze. Wręcz gniew palił go od środka kiedy tylko przypomniał sobie o tamtym Demonie. Zacisnął mocno dłoń na pościeli.
- Jak się czujesz?
Spytał próbując brzmieć obojętnie, prawie mu to wychodziło. Mimo tego ciągle spoglądał w jakiś mało określony punkt wyznaczony na ścianie.
- W sumie chyba lepiej niż w dyskotece.- mruknął i zwrócił na niego swe barwne spojrzenie.- Kazano ci wypoczywać więc nie myśl nawet o poruszaniu się.

Był dość zaskoczony tym iż chłopak próbował się do niego przytulić. Rozumiał to jednak jak coś spontanicznego, z pewnością chłopak instynktownie chciał tego. Wampir ściągnął jedynie buty aby ułożyć się na łóżku obok Tobyego. Przytulił go do siebie ostrożnie, głaszcząc przy tym po plecach. Był wściekły na siebie, gdyby nie to iż chłopak był w takim stanie, wróciłby do klubu i znalazł tamtego Demona. 
- Dobranoc.
Szepnął mu do ucha. Zamierzał czuwać, nie potrzebował snu tak jak inni. Przez jeden incydent rozbudziły się w nim uczucia które próbował zmrozić, zapomnieć o nich. Widocznie nie było to możliwe nawet dla Wampira.
Czuwał całą noc wsłuchując się w ciężki oddech chłopca.

Całą noc obserwował Tobyego, każdy jego cięższy oddech był podejrzany, ale na szczęście nic się nie wydarzyło. Wreszcie za oknem pojawiało się słońce, a gdy znalazło się już dość wysoko, spostrzegł jak chłopak się budzi. Uśmiechnął się ledwo widocznie, ale gdyby Toby dokładnie się przyjrzał, mógłby to zauważyć.
- Poleżeć?- zastanowił się.- Cóż, nie mam i tak nic do roboty.
Próbował ukryć zadowolenie, być obojętnym. Starał się go jedynie przytulać, przestał nawet gładzić jego plecy. Zależało mu na tym aby chłopak nie bał się jego dotyku?
- Jesteś głodny?

- Więc zobaczmy..
Rzekł wyciągając z kieszeni mały przedmiot z czerwonym guzikiem. Nacisnął go wyczekując przyjścia kucharza. Niepotrzebnym było chodzić osobiście do kuchni skoro można z małą pomocą przywołać ich do siebie. Komfort.
Widząc minę chłopaka na powrót zaczął gładzić jego plecy zastanawiając się jak to możliwe, że ulega. Wczoraj jednak zostały obudzone wspomnienia które naprawdę starał się upchnąć w najdalsze odmęty podświadomości.
Za moment do drzwi ktoś zapukał, Asmodeus pozwolił na wkroczenie w intymność tej dwójki. Poprosił o coś słodkiego, kucharz zgodził się coś przynieść do jedzenia jak i picia.
- Z przyjęcia zostało trochę tortu, mam nadzieję, że będzie ci smakował.- miał nadzieję? Co to miało w ogóle być?- Jednak nie myśl że będę taki cały czas.
Mruknął patrząc w bok chcąc na powrót założyć maskę obojętności.

To stwierdzenie zbiło go z pantałyku. Toby go przejrzał? Zmarszczył lekko brwi nie wiedząc jak się zachować. Jedynie uśmiechnął się z rozbawieniem nie przestając gładzić jego pleców.
- Coś ci nie poszło to przejrzenie mnie.- rzekł, kłamcą był idealnym.- Jestem skurwielem jakich mało, mało ci udowadniałem?
Spytał brzmiąc chłodno.

Czy zamierzał udowadniać swoje kłamstwa? Doskonale wiedział iż gdyby zaczął być na powrót nagle ostry, zraniłby to biedne ciało. Chwila.. od kiedy było mu jego żal? Tłumaczył sobie to jako iż miał wyrzuty sumienia. Ktoś obcy chciał skrzywdzić jego zabawkę. Takie rozumowanie zamierzał obrać, aby oszukać sam siebie.
- A ty kim w takim razie jesteś, że drżysz na każdy dotyk tchórza?

- Miał boleć.- uzasadnił krótko.- Powiedz. Czy lepsze życie czekałoby cię jakby pozostawił cię z tamtym mężczyzną?
Spytał z zaciekawieniem obserwując jego głowę. Nie przeszkadzało mu to iż chłopak wtulał się. Nawet było to przyjemne. Przygryzł dolną wargę czując jak wypełnia go tchórzostwo. Toby miał racje. Jednakże nigdy nie powie sam z siebie dlaczego tak było.
- Choć pewnie i śmierć dla ciebie byłaby lepszym rozwiązaniem.