Wyciągnął z marynarki kieszeni długopis, zaczął pisać coś na kartkach, jakby nie było patrzeć, był Wampirem interesów. Winiarnia sama z siebie nie mogła dobrze pracować. Toby w dzień z pewnością będzie mógł odpocząć musząc jedynie znosić widok Asmodeusa. Może gdyby Wampir nie roztaczałby tak groźnej aury, stałby się obiektem westchnień chłopca? Z pewnością.
- Będzie mi mówiła gdzie jesteś, poza tym sprawnie utrzyma cię w murach tego apartamentu. Jak tylko wyjdziesz poza prób drzwi wyjściowych bez mojej osoby, porazi cię prądem tak mocno, że zemdlejesz szybciej niż podczas rżnięcia.
Odpowiedział spokojnie poprawiając długi kosmyk za ucho. Widocznie obliczał coś w myślach. Dzisiejszego wieczoru planował jednak przyjął gości, tak więc może powinien pokazać swą nową zdobycz przyjaciołom? Uśmiechnął się podstępnie pod nosem.
- Dziś będziesz mi usługiwał inaczej.- oznajmił patrząc na niego swymi dwukolorowymi oczyma.- Zostaniesz mym słodkim kelnerem, rozumiesz?

Asmodeusz odłożył papiery i westchnął głęboko. Podszedł powoli do łóżka spoglądając na upartego Tobyego. Wyciągnął ku niemu dłoń i złapał za włosy ciągnąć do siebie na kolana. Przytrzymał go tak aby siedział na nim i by łańcuch nie zawadzał. Patrzył groźnie w oczy wsuwając palce między pośladki, rozdzierając wnętrze. Był za silny aby Toby mógł cokolwiek zrobić.
- Nie możesz się sprzeciwiać, jeśli nie wybierzesz tego by być kelnerem, będę cię pieprzył póki nie przyjdą goście.- warknął groźnie przewracając na plecy, przyciskając swym ciałem.- Wybieraj więc.. chcesz znów bym cię rżną do nieprzytomności?

Asmodeus uśmiechnął się z zadowoleniem, znów będzie tak jak tego pragnął. Odsunął się więc od chłopca zupełnie jakby nic się nie stało, szeroko uśmiechając. Był niezwykłym aktorem, potrafił grać prawego męża, a w rzeczywistości być brutalem choć.. kto wie czy nie było na odwrót?
- Zaraz przyniosą ubranie.. założysz je wraz z obróżką i pójdziemy do salonu.
Oznajmił i o wilku mowa, ktoś zapukał do ciemnych drzwi. Spojrzał na nie i podszedł powoli. W wejściu pojawił się wysoki o smuklej budowie młody mężczyzna. Twarz miał naprawdę śliczną, wiadomo więc iż ci którzy pracowali u Asmodeusa, musieli być cudowni tak jak on sam.
- Ubrania które Pan kazał przynieść.- oznajmił chłopak podając zawiniątko Wampirowi, spojrzał przy tym na siedzącego na łóżku ciemnowłosego Tobyego.- Mogę już pójść?
- Idź.. zajmij się wszystkim.
Rzekł Asmodeusz klepiąc chłopaka w pośladek, pozwalając odejść. Drzwi zamknęły się, a Wampir rzucił zawiniątko Tobyemu. W nim znajdowało się dość obcisłe wdzianko kelnera, było zupełnie normalne. Goście nie mogli mieć możliwości podziwiać nagiego Tobyego, to był przywilej jedynie Wampira, ale obcisłość stroju eksponowała eteryczne kształty.
- Zakładaj.. z obrożą..- polecił podchodząc i pstryknięciem palca sprawił, że spięcie łańcuchu rozpięło się. Magia?- No już.

Ozdoba jak ozdoba, ale ta także nie była niewinna. Miała w sobie nadajnik, a Wampir znając o swej szybkości mógł się pofatygować ten jeden dzień jeśli tylko wpadłoby Tobyemu do głowy coś takiego absurdalnego jak chęć ucieczki. Z pewnością skończyłby wtedy jako trup.
- Cudownie.. i zachowuj jakieś maniery, moi goście są dość wymagający.- oznajmił poprawiając własną ciemną koszulę.- To szefowie wielkich firm, nie martw się, są normalni o ile ja dla ciebie jestem tym nie.
Zachichotał pod nosem. Sam uważał za siebie za dość niespełna rozumu choć może to świat był inny. Żył własnymi regułami, ale czy to złe? Nie chciał być jak inni, wtapiać się w tłum.. musiał błyszczeć, był egoistyczny.
- Jeśli cokolwiek pójdzie nie tak, przeżyjesz niezwykle okropną noc, nic nieporównującego do wczorajszej która była naprawdę pobłażliwa.

Asmodeus musiał to jakoś przełknąć, cóż na naukę było za późno, ale jeśli Tpby nie wywali żadnej tacy z jedzeniem na żadnego z gości, będzie dobrze. Podszedł do lustra które wisiało na ścianie, tuż przy szafie na ubranie i zmienił ciemno granatową kamizelkę na zupełnie czarną. Widocznie w ciemniejszych barwach prezentował się o wiele lepiej.
- Będziesz niezdarny, wtedy będziesz ukarany. Nie obchodzi nie to czy potrafisz czy nie. Masz niczego nie wywalić z tacy, czy to aż taki wyczyn?
Spytał przyglądając się sobie w lustrze. Poprawił długie włosy przeczesując je jednym ruchem dłoni. Uważał, że jest gotowy aby przyjąć ważnych przyjaciół o ile w ogóle można nimi ich nazwać. Zwykli kontrahenci których wykorzystywał.
- Zbieraj się, idziemy.
Spojrzał na niego idąc do wyjścia, otworzył drzwi czekając aż chłopak łaskawie jako pierwszy opuści ten pokój.

Tak, to miejsce naprawdę było cudowne jak i większość pomieszczeń tego apartamentu. Asmodeus lubił otaczać się pięknem, luksusem. Gdy tylko Toby wyszedł, zamknął za nimi drzwi prowadząc krótkim korytarzem w stronę salonu.
Jeśli chodziło o jego gości, spodziewał się trójki. Dwóch prezesów wielkich sieci sieci perfumerii oraz swego dawnego przyjaciela z którym jednak miał dość oziębłe stosunki. Otóż także był Wampirem, silnym, dlatego Asmodeus musiał być czujnym, nie lubił gdy miał obok siebie zagrożenie.
- Tędy mój słodki.

[z/t]

- Boisz się kary? I dobrze.. choć nie mam zbyt wiele czasu by ci jej udzielić.
Charknął gardłowo i rozpiął swój rozporek wyciągając na wierzch męskość, która w prawdzie nie stała, ale jeśli tylko Toby się nią zajmie, urośnie. Spojrzał na niego oschle, z zimnem które nikt inny posiadać nie mógł. Można było śmiało nazwać go potworem, gdyby zagrał w horrorze, taki film skradły serce wszystkich miłośników, zostałby okrzyczany najznakomitszym aktorem. Ale on nie grał tej pozy.
- Dalej, weź go w usta i ssij.
Rozkazał opierając o swe biodra dłonie. Toby jeśliby odmówił, zostałby ukarany w naprawdę odmienny sposób niż dotychczas.
- Jazda.. chcesz skończyć bez jakiegoś organu?

Przez cały czas spoglądał na niego z wyczekiwaniem. Widział iż chłopak nie ma bladego pojęcia jak to się robi. Zmarszczył brwi pocierając kąciki oczu. Męskość podnosiła się sama z siebie, ale Asmodeus w ogóle nie czuł żadnego podniecenie.
- Jesteś beznadziejny.- rzucił oschle i złapał go za włosy przyciskając bliżej jego twarz, zmuszając by połknął go prawie że w całości, uderzając o gardło.- Mocniej, po całości.
Żądał samemu posuwając jego głową. Patrzył na niego z wrednym uśmieszkiem widząc iż męskość jest zbyt gruba jak na te usteczka. Mruknął cicho puszczając jego twarz i odrzucając go od siebie. Znudził się.
- Rozbieraj się śmieciu.