Czuł tam w dole prawdziwy ból, rozrywało go to niesamowicie mocno, a przy tym odczuwał wywołaną zabiegami Telepaty rozkosz... Było mu tak dobrze.
Spoglądał ze wstydem na twarz swego kata, wysuwając w jego stronę gładkie, jędrne pośladki i jęcząc. Nie umiał tego powstrzymać... Tak samo jak i łez zbierających się w oczach.

Czując jak lepka, ciepła ciecz go wypełnia, spuścił zawstydzony wzrok. Wraz z poleceniem ożywił się nieco... Chwiejnym z bólu krokiem podszedł do szafki i wyjął zabawkę... Spojrzał na nią niesamowicie speszony, aby po chwili przenieść swój wzrok na Telepatę. Nie wiedział, co ma zrobić...

Spoglądał na zabawkę z obrzydzeniem wręcz... Wolał, gdy robił to mężczyzna.
Postanowił przedmiot na podłodze, aby po chwili niepewnie opuścić się na niego. Jęknął głośno, czując jak jest rozpychanym. Chciał to skończyć... Szybko. Wierzył, że to wszystko jest jednorazowe, dlatego też chciał stąd jak najszybciej wyjść.
Dłonią niepewnie zaczął się dotykać... Nie często to robił. Anioł po prostu miał być czystym. Powoli zaczał się unosić i opadać.

Słysząc ten jednoznaczy rozkaz speszył się.
- Nie umiem...
Powiedział cicho, a gdy mężczyzna zaczął nim szybciej poruszać, pisnął zaskoczony, po chwili łapiąc narzucone tempo.

Zacisnął niepewnie swe drobne dłonie, starając się ssać i lizać męskość chłopaka tak, jak ten chciał. Nie wiedział czemu, ale czuł łzy na swych policzkach... Wstydził się siebie.
Poruszał energicznie biodrami, jeszcze bardziej pogłębiając obrzydzenie względem siebie, gdy tylko czuł jak to wszystko mu się podoba.

Ssał jego męskość z niesamowitym brakiem tych umiejętności... Nie wiedział, że może takimi, niepewnymi ruchami jeszcze bardziej podniecać, gdyż nie znał typu sadysty...
Czuł jak spełnienie nadchodzi... A wstyd intensywnie zdobił słodkie, fioletowe spojrzenie.

Wykonywał te wszystkie poniżające czynności z niemym obrzydzeniem połykając dziwnie smakujące coś... Nieco niezdarnie przemierzył drogę w stronę nieznanego sobie pomieszczenia. Dół pleców bolał okropnie...
Wzrok nieustannie skupiał na podłodze, wstydząc się swej nagości. Z utęsknieniem pożegnał latarkę i komiks. Czyżby dzieciństwo się skończyło?
Gdy tylko ujrzał ciemną, zimną piwnicę, wpadł w panikę.
- Proszę nie zamykaj! Ja będę grzeczny ! Nie rób tego, proszę!
Zaczął błagać, gdy tylko mężczyzna chciał zamknąć drzwi. Niemal padł przed nim na kolana, znów płacząc jak dziecko.

Gdy weszli do mieszkania, jasnowłosy niepewnie rozejrzał się po nim. Z trwogą skupił wzrok na piwnicy... Nie chciał tam dzisiaj wracać.
- Zanim... mnie zamkniesz... mogę się umyć?
Zapytał cicho, skupiając wzrok na czubkach swych stóp. Samo wypowiedzenie słów o zamknięciu w ciemności sprawiało mu niemal fizyczne cierpienie. Bał się...