Wpuszczony do mieszkania przez Tylora, spokojnie wszedł do wskazanej sypialni. Mruknął rozkosznie, rzucając się na łóżko, jak kot przeciągając się. Był zmęczony.
Zsunął ze stóp buty, kuląc się na środku łóżka.
- Wygodne.
Stwierdził z uśmeichem.

W ciuchach, nie przejmując się tym zbytnio, po prostu zasnął niesamowicie zmęczony poprzednim dniem... Czując jak materac się ugina, a przyjemny zapach unosi w pobliżu, niemal autoamtycznie przysunął się, niewinnie wtulając, chowając w ... dość silnych ramionach. Mruknął cicho, śpiąc spokojnie.

Wiedział o istnieniu wampirów.. Doskonale je odczuł, chodząc do klasy z kilkoma, a poza tym uwielbiał o nich czytać.
Słysząc krzyk, niemal od razu poderwał się wystraszony z łóżka. Gdy pojął istotę sprawy, szybko podbiegł do okien zasłaniając rolety. W przeciągu kilku sekund w pokoju zapanował półmrok.
- Tylor? Czy ty żyjesz?
Zapytał, podchodząc do niego niepewnie.

Obserwował mężczyznę uważnie... Widząc, że ten zaczyna się regenerować, postanowił iść wziąć prysznic. Spokojnie rozebrałsię w łazience, pozostawiając ubrania przy wannie... Niechybnie, wchodząc do wody pochlapał je. Dlatego też po kompieli rozwiesił mokre ciuchy na rancie wanny, susząc je.
Ubrał znalezioną bluzkę mężczyzny i swoje bokserki, po czym wrócił do sypialni. Zajęło mu to dużo czasu...

Czując jego dłoń na swym udzie, przyciągnął nogi pod brodę, cofając się. Wstydził się trochę tego, jak był ubranym.
Opuszkami palców bardzo delikatnie dotknął jego policzka, sprawnie omiając rany.
- Jak się czujesz?
Zapytał z wyraźną troską.
- Pochlapałem cichy... mam nadzieję, że się nie gniewasz, ale mam twoją bluzkę...
Powiedział po chwili, nieporadnie uśmiechając się. Jego włosy nadal były mokre.

Poddał się przyjemnemu muśnięciu, jednak cofnął się, gdy ten znów dotknął jego uda. Niewątpliwie była to czuła część ciała.
- Um... Seksownie?
Mruknął widocznie rozbawionym. Skulił się na łóżku, naciągając na siebie kołdrę, uśmiechając się przy tym.
- Nie ma. Zniknęło.
Stwierdził, chowając nogi jak i całego siebie po same ramiona. Z rozbawieniem spojrzał na wampira.

Chciał się cofnąć, uciec od jego pocałunku... Ale umiał jedynie ulec. Słodkie, wampirze usta były rozkosznie zimne, zdumiewająco kuszące. Dlatego też z dziecinną ufnością objął go ramionami lekko, pozwalając się pocałować. Niepewnie zamknął oczy.