Przez pewien czas uderzał płaską dłonią w drzwi, prosząc żeby mężczyzna otworzył... Nie było reakcji.
Kiedy już zdarł sobie niemal kompletnie gardło i poranił dłoń, rozejrzał się ze strachem po pomieszczeniu. Z niesamowitym szczęściem w oczach przywitał maleńkie okienko. Był niewysoki, a więc wyglądanie przez nie odbywało się tylko przez stanie na palcach.
Po kilku godzinach bolały go już nogi i ręce, którymi trzymał kraty. Niewiele widział, ale to pozawalało mu na chwilę spokoju. Spędził tak całą noc.

Gdy tylko ujrzał jedzenie poczuł jak burczy mu w brzuchu... Za bardzo myślał o ciemności i ciasnocie, więc teraz dopiero pojął głód.
Nie dajac tego po sobie poznać, usiadł na podłodze przy talerzu i najpierw się napił, aby po chwili zacząć spokojnie jeść...
- Proszę pana...
Zaczął niepewnie, nie podnosząc wzroku.
- Ja nie ucieknę... Tylko niech pan nie zamyka... Proszę...
Powiedział cicho. Jego głos był nieco zachrypnięty przez krzyki, ale dało się w nim słyszeć strach.

Utkwił przerażony wręcz wzrok w talerzu, czując jak ciężko mu jest jeść...
- Będę... mógł się umyć...?
Zapytał cicho, znacznie mniej pewnie niż wcześniej. Bał się mężczyzny, zadawania mu pytań... A miał ich naprawdę dużo.
Liczył, że dzisiaj uda mu się zabrać komiks i latarkę... Czułby się chodź trochę bezpieczniej, chodź ten argument był głupi. Głupi komiks dający chwilowe ukojenie? Dla Davida brzmiało to racjonalnie, dla innych nie.

Spiął się nieco, słysząc te jedno zdanie... Fakt, faktem - właśnie trwał przed nim nagi. Siedział jednak tak, aby móc całym sobą zakrywać męskość i pośladki. Było mu zimno, o czym świadczyła gęsia skórka.
Ujął herbatę i zaczął spokojnie pić, aby po chwili wrócić do jedzenia...

Z początku jedynie pokiwał przecząco głową, aby po chwili odpowiedzieć:
- Nie.
Wiele osób o to pytało, a on sam nie umiał wyjaśnić co znaczą fioletowe oczy... Były dziwne. Po prostu dziwne, a więc nie ładne. Jego zdaniem, reszta się nimi z reguły zachwycała.
- Do... Dostanę koc... Na noc...?
Zapytał po chwili, dopiero teraz niepewnie spoglądając na mężczyznę. Doprawdy od okna biło niesamowite zimno, które było wyczuwalne w całym pomieszczeniu. Przez całą noc niesamowicie zmarzł i marzył o czymś ciepłym.

Światło drażniło oczy, które przez ostatni czas po prostu przywykły do ciemności.
Z cichym syknięciem bólu podniósł się i wyszedł z mężczyzną.

[zt]

Przysunął sobie talerz z jedzeniem jak najbliżej okna, aby nie musieć być w ciemności. Zaczął powoli jeść, co rusz spoglądając w górę. Gdy tylko talerz był pusty, stanął przy okienku, dłońmi łapiąc się krat, wyglądając przez nie... Usłyszał, że ktoś nudzi znajomą melodię.
- Panie? To pan..?
Zapytał trochę niepewnie. Melodia ucichła, a on sam się przestraszył i uciekł kawałek od okna.
- Hej? Jest tam kto?
Usłyszał... Sięgnął po koc, okrywając się nim szczelnie.
- Odjedź... On będzie zły...
Powiedział w stronę nieznajomego, budząc jego zainteresowanie. W końcu zaczęli między sobą rozmawiać ściszonym głosem.
- Jak przyjdzie to udawaj, że nie rozmawialiśmy.. Będzie zły.
Poprosił po chwili, a ogrodnik w końcu zapytał:
- Czy on cię krzywdzi? Mam zgłosić to na policję?
- Nie... Ja sam ... się zgodziłęm.
Przyznał, wstydząc się tego, spuszczając speszony wzrok.
- Posiedzisz tutaj? Nie lubię spać jak jest ciemno... A jestem zmęczony.
Poprosił Anioł, na co mężczyzna zgodził się. Jasnowłosy ułożył się w kącie, poprawiając koc i w końcu zasypiając... Pierwszy raz od dwóch dni.